Grupa uczestników warsztatów porusza się wolno wąskim i jasnym korytarzem wewnątrz muzeum. Na przedzie idący samodzielnie Sylwester.
„Czy jesteś w stanie opowiedzieć za pomocą odczuwanych wrażeń swój dzisiejszy dzień?”. Między innymi takie pytanie usłyszeliśmy siedząc w ciemnym i klaustrofobicznym wnętrzu instalacji artystycznej autorstwa polskiego artysty Mirosława Bałki. A działo się to podczas warsztatów narracyjnych w przestrzeni Muzeum Śląskiego, w których uczestniczyliśmy wraz z przyjaciółmi oraz wolontariuszami Fundacji Pogranicze Bez Barier w miniony wtorek. Warsztaty miały charakter integracyjny, a ich formuła zdecydowanie „wyrównywała szanse” dla osób niewidzących i widzących. Podczas zwiedzania zostaliśmy poddani działaniu kolejnych bodźców uruchamiających zmysły: dotyku, wzroku, równowagi oraz odczuwania ciepła i zimna. Nie bez znaczenia była również wyobraźnia pobudzona rozmowami o przestrzeni muzeum, które powstało w miejscu byłej kopalni Katowice- silnie nawiązując do jej przemysłowego charakteru. Katowice pokazały nam swoje nowe oblicze, gdzie miejskie przestrzenie stają się powoli tkanką dzieła sztuki. I choć czasem trudno jest w pełni pojąć współczesną sztukę – my poczyniliśmy pierwsze kroki . Czekamy na kolejne okazje i wystawy, a wszystkim uczestnikom dziękujemy za wspólne jej doświadczanie. Ania i Mariusz.
Grupa uczestników warsztatów stoi w kręgu na niedużym betonowym placu pomiędzy budynkami muzeum. Na horyzoncie widać panoramę Katowic z wieżowcami i wieżami kościołów.
Uczestnicy warsztatów znajdują się na zewnątrz jednego z budynków muzeum. Przesuwają palcami po szklanych panelach elewacyjnych budynku, na których znajduje się grawer w formie liści paproci.
Uczestnicy warsztatów siedzą na pufach we wnętrzu wąskiego i ciemnego pomieszczenia. Panuje totalny mrok, uczestników oświetla nagły błysk flesza.
Otwarta przestrzeń na terenie muzeum. Widoczny jest szklany budynek, wieża wyciągowa szybu „Bartosz”. Błękitne niebo, słońce jest nisko, budynki rzucają duży cień.
